راه کنکور برای همه شبیه هم نیست. بعضیها از ابتدا در مسیر درست قرار میگیرند و بعضی دیگر باید برای سادهترین حق خود، یعنی انتخاب مسیر دلخواه، بجنگند. این مقاله روایت واقعی داوطلبی است که ثابت کرد موفقیت، حاصل شرایط ایدهآل نیست؛ بلکه نتیجه تعهد، صبر و استمرار است.
اگر این روزها احساس میکنی انگیزهات کم شده، نتیجه آزمونها ناامیدکننده است یا شرایطت با دیگران فرق دارد، این مطلب میتواند نگاهت را به مسیر کنکور تغییر دهد.
علاقهای که از کودکی شروع شد اما مسیرش ساده نبود
علاقه به علوم تجربی همیشه از کودکی وجود داشت؛ نه بهخاطر عنوان و جایگاه اجتماعی، بلکه بهدلیل جذابیت مفاهیم علمی، آناتومی بدن و دانستنِ عمیقتر از زندگی. مطالعه فراتر از کتابهای درسی، خواندن مقالهها و پیگیری شخصی مباحث علمی، نشان میداد که این علاقه واقعی است.
اما علاقه داشتن همیشه بهمعنای در دسترس بودن مسیر نیست. در شهری با امکانات آموزشی محدود، حتی ورود به رشته تجربی هم چالشبرانگیز بود. نبود ظرفیت کافی باعث شد سال دهم برخلاف میل قلبی، در رشتهای غیرمرتبط ادامه تحصیل داده شود؛ تجربهای پر از ناامیدی که برای بسیاری میتواند پایان راه باشد.
شکست موقت، نه شکست نهایی
تحصیل در محیطی بدون انگیزه، همکلاسیهای ضعیف و فضای آموزشی نامناسب، انرژی هر دانشآموز پرتلاش را میگیرد. با این حال یک باور درونی همیشه وجود داشت:
«شرایط فرق میکند، اما توانایی نه.»
همزمان با شیوع کرونا و تعطیلی مدارس، فرصتی غیرمنتظره ایجاد شد. بدون آشنایی با کلاسها، پکیجها یا مشاورههای حرفهای، مسیر تغییر رشته فقط با تکیه بر مطالعه شخصی آغاز شد. سخت بود، فرساینده بود، اما نتیجه داد.
وقتی مدرسه کمک نمیکند، باید مسیر را هوشمندانه عوض کرد
محیط مدرسه همیشه قرار نیست عامل پیشرفت باشد. گاهی حتی میتواند مانع باشد. برخوردهای منفی، نگاه انتقادی به کنکور و محدودیت در روشهای مطالعه باعث شد تصمیمی مهم گرفته شود:
حذف بخشی از کلاسهای مدرسه و جایگزینی آن با منابع مؤثرتر.
نکته مهم اینجاست که حذف مدرسه بدون برنامه، اشتباه بزرگیست. هر چیزی که حذف میشود باید جبران شود؛ آن هم با کیفیت بالاتر. استفاده هدفمند از کتاب درسی، منابع تستی قوی، درسنامههای معتبر و در صورت نیاز، فیلم آموزشی بخش مهمی از این جایگزینی بود.
شروع جدی برای کنکور؛ دیر اما واقعی
مطالعه از همان سالهای ابتدایی دبیرستان جدی بود، اما مطالعه کنکوری از نیمه دوم سال یازدهم آغاز شد. برنامهریزی شخصی، ورود به آزمونهای آزمایشی و پذیرش این واقعیت که نتیجه گرفتن زمانبر است، نقطه عطف مسیر بود.
کنکور بیشتر از آنکه آزمون هوش باشد، آزمون ثبات است.
سال کنکور؛ آزمون صبر و تعهد
سال پایانی پر از فراز و نشیب بود:
- افت نتایج در آزمونها
- استرسهای شدید
- بیماری و خستگی روحی
در چنین شرایطی، یک قانون همیشه ثابت ماند:
شروع درس از صبح و ادامه دادن تا پایان شب، بدون وابستگی به حال روحی.
اتفاقات بیرونی ممکن است کنترلناپذیر باشند، اما تعهد روزانه قابل مذاکره نیست.
بزرگترین اشتباه؛ احساسی برخورد کردن با آزمون بد
یکی از مهمترین درسهای این مسیر، به بعد از آزمونها برمیگردد. ناراحتی، گریه و یک روز کامل از دست دادن، هزینهای سنگین بود که بعدها بهتر فهمیده شد.
آزمون بد، مشکل نیست؛
تحلیل نکردن آزمون بد، مشکل واقعی است.
هر آزمون میتوانست دوباره بررسی شود، حتی چند بار؛ اما وقتی احساسات کنترل را به دست میگیرند، فرصت یادگیری از بین میرود.
نوشتن؛ ابزاری ساده برای حل مشکلات پیچیده
نوشتن مشکلات درسی و ذهنی، یکی از مؤثرترین ابزارها در این مسیر بود. وقتی مشکل روی کاغذ میآید:
- مبهم نیست
- قابل حل میشود
- و ذهن احساس کنترل بیشتری میکند
چه ضعف در یک مبحث خاص باشد، چه محدودیت منابع یا حتی فشار شرایط محیطی، نوشتن باعث میشود بهجای گلایه، وارد فاز حل مسئله شوی.
آزمونها همیشه خوب نیستند؛ اما مسیر نباید متوقف شود
نتایج قبل از عید ضعیف بود. شاید از هر چند آزمون فقط یکی قابل قبول میشد. اما توقف در همان نقطه میتوانست پایان همه چیز باشد. بعد از عید، با جمعبندی، رفع ضعفها و حفظ همان تلاش قبلی، روند بهتدریج تغییر کرد.
نتیجه گرفتن در کنکور ناگهانی نیست؛
اما وقتی میآید، میتواند همه چیز را جبران کند.
ناامیدی طبیعی است؛ ماندن در آن نه
بیانگیزگی و ناامیدی، مهمانهای همیشگی مسیر کنکورند. راه مقابله با آنها، توقف کامل نیست؛ بلکه تغییر فضاست. تغییر مکان مطالعه، عوض کردن محیط و فاصله کوتاه از حالوهوای منفی، بدون کنار گذاشتن درس، کمک میکند دوباره به مسیر برگردی.
نتیجهای که ثابت کرد مسیر اشتباه نبود
لحظه اعلام نتایج، فقط یک عدد روی صفحه نبود؛
تأیید تمام شبهایی بود که سخت گذشت،
تمام روزهایی که شرایط عادلانه نبود،
و تمام دفعاتی که میشد رها کرد اما ادامه داده شد.
جمعبندی | موفقیت تصادفی نیست
این مسیر نشان داد که:
- شرایط نامناسب، مانع قطعی نیست
- نتیجه دیرهنگام، بیارزش نیست
- و صبرِ همراه با تلاش، همیشه جواب میدهد
اگر امروز احساس میکنی عقب افتادهای، بدان که خیلی از نتیجههای درخشان، دقیقاً از همین نقطه شروع شدهاند.
ادامه بده؛ شاید مسیر هنوز سخت باشد، اما بینتیجه نخواهد ماند. 🌱